موسیقی سنتی هندوستان

نگاهی مختصر بر موسیقی جاز

اثرات موسیقی بر روح

نمونه اول از تنبورنوازی استاد الهی

نمونه دوم از تنبورنوازی استاد الهی

نمونه سوم از تنبورنوازی استاد الهی

موسیقی اهل حق: دستگاه عابدینی

موسیقی اهل حق: دستگاه شیخ امیری

N

نگاهی مختصر بر موسیقی جاز

ر

جاز چیست؟

جاز نوعی موسیقی است که بداهه نوازی معمولاً نقش مهمی در آن ایفا می کند. در اکثر اجراهای جاز، نوازندگان، یک قطعه تک نوازی را که خود، بطور بداهه در همان محل اجرا بوجود می آورند، می‌نوازند که به مهارت قابل توجهی نیاز دارد.

تنوع فوق العاده ای در جاز وجود دارد، اما بیشتر آنها بسیار ریتمیک ، دارای پویایی رو به جلو یا "سوینگ" هستند و از نت های "منحنی" یا "آبی"[1] استفاده می کنند.

ر

اغلب، الگوهای "صدا کردن و پاسخ دادن"   یا  " تماس و پاسخ " را در جاز می شنویم که در آن یک ساز، صدا یا بخشی از گروه، به بخش دیگر پاسخ می دهد. جاز می تواند احساسات مختلفی را از درد گرفته تا شادی خالص بیان کند. شما ممکن است صداهایی که به عنوان صدای آزادی تلقی می شوند را در جاز بشنوید. دلیل این امر آن است که برای افرادی که به دلیل رنگ پوستشان یا به دلیل اینکه در کشوری زندگی   می کردند که توسط یک دیکتاتور ظالم اداره می شده و بنابر این، با آنها ناعادلانه رفتار می شده است، همواره موسیقی صدای قدرتمندی بوده است.

ر

ر

طبیعت جاز

نوازندگان جاز بسیار مشتاق هستند که صدا و سبک خود را بیابند، و این بدان معناست که برای مثال، مایلز دیویس[2]، صدایی بسیار متفاوت از نوازنده ترومپت، لوئیس آرمسترانگ[3] دارد. نوازندگان جاز دوست دارند آهنگ‌های خود را به سبک متفاوت خود بنوازند، بنابراین ممکن است ده‌ها قطعه موسیقی جاز مختلف از یک آهنگ را بشنوید که هر کدام متفاوت از آن دیگری به نظر می‌رسد. نحوه نواختن نوازندگان هر نسخه با نسخه دیگر متفاوت است، همانطور که تکنوازی بداهه نیز متفاوت است.

در موسیقی جاز، هدف آن است که یک آهنگ آشنا، به قطعه ای جدید تبدیل شود و همچنین ساختن چیزی مشترک، یعنی  آهنگی که همه          می شناسند به یک قطعه موسیقی شخصی و خصوصی تر. اینها تنها برخی از دلایلی است که چرا جاز یک هنر عالی است و چرا برخی آن را "موسیقی کلاسیک آمریکا" می دانند.

ر

ر

رشد جاز

جاز در اوایل قرن بیستم در ایالات متحده توسعه یافت. نیواورلئان[4]، در نزدیکی دهانه می سی سی پی[5]، نقش کلیدی در این توسعه ایفا کرد. جمعیت این شهر بیش از هر جای دیگری در جنوب آمریکا متنوع بود و مردم آفریقایی، فرانسوی، کارائیب، ایتالیایی، آلمانی، مکزیکی و بومی آمریکایی و همچنین انگلیسی تبار با یکدیگر تعامل داشتند. با این وصف از رنگارنگی توده ساکنان این منطقه، سنت های موسیقی آمریکاییِ آفریقایی تبار با استایل های دیگر آمیخته شد و به تدریج جاز از ترکیبی از رگتایم[6]، مارش، بلوز و سایر ژانرهای موسیقی پدید آمد.

ر

در ابتدا جاز عمدتاً برای رقصیدن بود. (در سال‌های بعد، مردم می‌نشستند و به او گوش می‌دادند) پس از اولین ضبط‌های جاز در سال ۱۹۱۷، این موسیقی به طور فورانی گسترش و به سرعت توسعه یافت. توسعه جاز توسط طیفی از نوازندگان برجسته مانند لوئیس آرمسترانگ، دوک الینگتون[7]، چارلی پارکر[8] و مایلز دیویس رهبری شد.

ر

موسیقی جاز در چندین سبک مختلف از جمله جاز سنتی، سوئینگ، بی باپ، جاز خنک[9] و جاز راک توسعه یافت و معروف شد. در همان زمان، جاز از ایالات متحده به بسیاری از نقاط جهان گسترش یافت و امروزه نوازندگان و جشنواره های جاز را می توان در ده ها کشور یافت.

به عبارت دیگر: در زمینه موسیقی، جاز یکی از بزرگترین صادرات ایالات متحده به جهان است.

ر

زیرنویس ها:

ر

[1] در جاز و بلوز، نت آبی (همچنین نت «خمیده») نتی است که برای مقاصد بیانی با صدای کمی پایین‌تر از مقیاس اصلی خوانده یا نواخته می‌شود.

[2] Miles Davis

[3] Louis Armstrong

[4] New Orleans

 [5] اصلی و بزرگترین رود در آمریکای شمالی و چهارمین رود بلند دنیا.

[6] گویا رگتایم از موسیقی بردگان سیاه‌پوست آمریکا سرچشمه گرفته‌ است. رگ به معنای ژنده و پاره ‌و تایم به معنای وزن و ضربان موسیقی است.

[7] Duke Ellington

[8] Charlie Parker

[9] Cool Jazz

مترجم مقاله: ایلیا تابش

منبع:

National museum 0f American history