تغییرات اساسی در ایجاد نقطه عطف

با زبانی ساده تر، سقوط یک انسان، به علت آن است که او حتی در شرایط یاد شده فوق نیزموفق به کسب مقامات روحی در زمانهای تعیین شده نشده است. درست مانند دانشجوئی که واحدهای درسی را پاس نمی کند و بعد از مدتی چنان عقب می ماند که خطر اخراج از دانشگاه او را تهدید می کند.

در چنین وضعیت بحرانی که ایجاد نقطه عطف را ایجاب می کند، معمولن آن روح عقب مانده از برنامه تعیین شده را، با قرار دادن در زندگی های زمینی بسیار سخت و ناگوار، تحت فشار قرار می دهند. نوع، مقدار و مدت زمان این فشارها، بستگی تام به زمان باقی مانده از مهلت سیرکمال از یک سو و واحدهای پاس نشده (مقامهای روحی کسب نشده) از سوی دیگر دارد.

برخی از این فشارها عبارتند از:

- ایجاد نقص عضوهای سبک تا بسیار پیچیده

- ابتلا به انواع بیماری های لاعلاج

- دچار شدن به فقر شدید و محیط زندگی خشن

- ابتلا به بیماری های روانی و در صورت لزوم همراه با تحقیر اجتماعی

- اتصال روح آن انسان به روح حیوانات، گیاهان و حتی جمادات، در صورت بغرنج بودن وضعیت

و صدها مورد دیگر که در مقایسه با یک زندگی نرمال، غیر طبیعی محسوب می شوند.

در این ارتباط و با برخورد با چنین افرادی باید بیاد داشته باشیم که:

" این روحهای قدیمی، در حال گذار از نقطه عطف به مرحله سیرصعودی می باشند. بنابراین، نه تنها نباید چنین افرادی را کوچک شمرد، بلکه باید به شجاعت آنها در طی این مقطع کشنده، آفرین گفت و آنها را ستود. از آن گذشته، بعد از طی این مسیر، تغییراتی که در روح این افراد ایجاد می شود، آنها را در جایگاهی بسیار رفیع تر از سابق می نشاند. برخی از این افراد حتی دیگر لازم نیست به زمین باز گردند و اجازه می یابند تا در برزخ، برنامه سیرکمال خود را ادامه داده به انتها برسانند."

هموار نمودن مسیر

اگر یک روح (یک انسان) به هردلیلی به نقطه سقوط مطلق و مرحله بحران برسد، به تصمیم افراد صلاحیتدار معنوی که خود کمابیش یا مراحل مشابه ای را با موفقیت پشت سر نهاده و یا از مقامات ثابت معنوی می باشند، تحت فشارهای یاد شده قرار می گیرد. تا آنجا که من خبر دارم، این فشارها همیشه جواب داده، اثرات لازم را در ارواح عقب مانده برجای نهاده و نتیجه همیشه موفقیت آمیز بوده است.

استاد الهی در یکی از سخنان خود می گویند، من راه را برای کسب کمال هموار نموده ام [3] . در طول تاریخ، یکی از معضلاتی که یک روح عقب مانده، همواره بدان دچار می شده است، نه تنها فشارهای یاد شده فوق، بلکه تنبیه ناشی از همان عقب ماندگی های روحی که اعمال نادرست را ایجاب می نمود، بوده است. حذف مقوله «تنبیه» یکی از اقدامات چشمگیری است که راه را برای ارواح عقب مانده، برای کسب کمال، ممکن  و هموار  می سازد. [سند ششم]

یکی دیگر از اقداماتی که راه را برای کسب کمال هموار می کند،  سیستمی از حسابرسی می باشد که استاد الهی آن را «حساب آنی به آنی» نام داده اند. در این سیستم، کوچکترین عمل مغایر با دستورکار صحیح، بسرعت حسابرسی شده، مطابق آن، ضربه ای اکثرن سبک  به شخص وارد می آید، تا از انبار شدن کدهای منفی ناشی از این اعمال و افکار و نیات منفی، جلوگیری شود. این پروسه به شخص کمک می کند، از نقطه بحران دور بماند و آن فشارهایی که فوقن شرح آن رفت ایجاد نشوند. البته این امتیاز به هرکسی تعلق نمی گیرد. برای کسب این امتیاز، لازم است روح به حد مشخصی از پیشرفت رسیده  و یا در یک راه حقیقی معنوی مشغول باشد.

          "در طول تاریخ، فقدان دانش در مورد آنچه گفته شد، یکی از دلایل اصلی برای رد وجود خدا بوده است. زیرا مشاهده تناقضات در جوامع بشری، این فکر را ایجاد نموده است که اگر خدا وجود دارد، پس                              اینهمه فقر و فلاکت برای چیست؟ "

ضمنن این همان سوال یک میلیون دلاری می باشد که ادیان بدان پاسخ صحیح و منطقی نداده اند.

انتهای تاریکی، تششعات سحر

زمانی که موعد آن فشارهای جسمی و روحی ناشی از عدم کسب مقامات روحی بسر می آید، معمولن عمر زمینی آن انسان نیز به اتمام می رسد و بدن فیزیکی خود را ترک خواهد نمود. در این وضعیت، هیچ گروه پزشکی در هیچ بیمارستان مجهزی و با هیچ دارویی قادر نخواهد بود که این شخص را در قید حیات نگاه دارد.

               "خطای دید انسانها در این است که برای آن شخص عزاداری می کنند و حسرت می خورند که چرا پزشکان موفق به زنده نگاه داشتن وی نشده اند، حال آنکه واقعیت آن است که آن شخص، تازه

                 زنده شده است، آنهم در یک فضای بسیار مناسب و دوست داشتنی. "

جهش کوانتمی روح

روحی که دوران گذار از نقطه عطف به سیرصعودی را با موفقیت پشت سر نهاده است، درست در لحظه جدا شدن از بدن فیزیکی، یا از دید انسانها، مرگ بیولوژیک، با یک صحنه بی نهایت زیبا و وصف ناشدنی روبرو می شود. او در این لحظه، تشعشع نور زیادی را که از «ذره الهی» درون خودیت خود ساطع است تجربه نموده  و حالتی مانند اشراق و از خودبیخود شدن را لمس می کند. این نور اضافی، در واقع به علت جبران عقب ماندگیهایی می باشد که باعث شده است تا آن ذره الهی مطابق با پیشرفتی که حاصل آمده، از گرد و غبار ناشی از آن عقب ماندگی پاک شود. با تابیدن این نور، همه دردهای ناشی از پروسه فشار در آن زندگی سخت زمینی، به کدهای ویژه مثبت تبدیل شده و در درون بانک اطلاعاتی خودیت، ثبت می شود. درست مانند لحظه تابیدن نور از درون لنز یک دوربین عکاسی بر روی پرده حساس و شکل گرفتن طرح.

این روند، روح را از نقطه A به نقطه بالاتر B سوق می دهد. در واقع آنچه رخ داده است یک جهش کوانتمی روحی می باشد که برای آن خودیت، یک حادثه مقدس محسوب می شود. اما این هنوز پایان کار نیست. در زمانی که روح همه مسیر صعودی خود را طی کند و به انتهای برنامه سیرکمالی خود برسد، در نقطه ای خاص، درست در مرز مابین جهان علیت و جهان کمالی ها، در انتظار ایجاد یک کرمچاله کوانتمی می ماند تا او را از این، به آن جهان انتقال دهد. آن لحظه گذار و عبور به آن جهان، لذتی به مراتب بیشتر و رفیع تر از آنچه در مورد جهش کوانتمی روح تشریح شد دارد که وصف آن با زبانهای مورد استفاده نوع انسان غیر ممکن است. .... چون زبانهای بنی آدم همه        در پی نان است و آب و دمدمه

با قدردانی از صبر و تحمل شما در مطالعه این مقاله



 سوال اول در ارتباط با مقاله حاضر

30.08.2022

با درود و ......

مقاله جهش کوانتمی روح را چند بار مطالعه کردم. باید بگویم این مقاله انصافاٌ معضلات فکری زیادی را در ارتباط با وجود تناقضات مابین انسانها حل کرده است، اما سوال من این است که اگر همه این درد و رنجها، نتیجه اعمال خود افراد است و در نهایت به نفع آنهاست، زیرا آن رنج و دردها یک جهش کوانتمی را دربر دارد، پس چرا به ما توصیه می شود که به دیگران کمک کنیم و تا آنجا که می توانیم از درد و رنج آنها بکاهیم؟ آیا این دو مسئله با هم در تضاد نیستند؟ با تشکر از وقتی که برای پاسخ دادن به اشکالات ما می گذارید.

پاسخ

با درود

قبل از هرچیز لازم است از ارسال این سوال، از شما تشکر کنم، زیرا به مسئله بسیار مهمی اشاره نموده اید که ممکن است ذهن بسیاری را درگیر خود کرده باشد. گرچه قبلن هم در پاسخ به سوالاتی مشابه به این امر پرداخته ام، اما تکرار آن خالی از فایده نیست.

این مطلب شما را می توان حداقل از سه زاویه مختلف مورد بررسی قرار داد:

۱- از دیدگاه مبدا خلقت

ایجاد فشارهای یاد شده در مقاله «جهش کوانتمی» از روی کینه کشی و تقاص و یا گوشمالی دادن افراد مخرب و عقب مانده نیست. سیستم قضائی کائنات، بر لزوم کمک به چنین افرادی تأکید دارد، زیرا هدف، اصلاح چنین اشخاصی از طریق ایجاد «جهش کوانتمی» در روح آنهاست تا مجددن به روند طبیعی سیرکمالی خود بازگردند و در زمان تعیین شده، با اتمام این پروسه طولانی، به مبداٌ اصلی خود انتقال داده شوند.

۲- از دیدگاه آنچه به یک فرد نیکوکار مربوط است

یک فرد نیکوکار با اعمال و افکار بشردوستانه خود، از یک طرف از تجمع کدهای منفی در «سیستم کارمای» «خودیت» خود جلوگیری می کند و از طرف دیگر، برخی کدهای منفی درون این سیستم را هم خنثی می کند. زیرا طبق تعالیم استاد الهی:

        "اعمال، افکار و نیتهای نیک، از ده برابر تا صدها برابر تولید کدهای مثبت در روح می نمایند و این در حالی است که یک عمل منفی و مخرب، تنها یک برابر، یعنی به اندازه خودش و نه بیشتر، کد منفی ایجاد می کند[1]."

۳- از نظر آن شخصی که در فشار قرار دارد

من این افراد را به دو دسته تقسیم می کنم، گرچه مسئله، قدری پیچیده تر از این مقدار است.

دسته اول:

کسانی هستند که همراه با ایجاد آن فشارها، رفع فشار در مقطعی خاص از همان زندگی زمینی، برای آنها در نظر گرفته شده است. برای مثال نوزادانی را می بینیم که دچار فلج مادرزادی هستند اما در سنین بالاتر این مشکل رفع می شود و شخص می تواند راه برود. در این ارتباط، افراد نیکوکار زیادی دست اندرکار هستند و برای مثال، کمک مالی می کنند. امری که به ویژه در میان آمریکائیها بشدت رواج دارد و برخی اوقات خیلی بیش از آنچه برای اقدامات پزشکی لازم است پول جمع آوری می شود.

دسته دوم:

افرادی هستند که عقب ماندگی روحی در آنها چنان شدید است که برخی اوقات نه تنها در یک زندگی بلکه در دو و یا چند زندگی باید آن فشارهای کذائی را تحمل کنند تا روند پاکسازی کدهای منفی به دقت انجام شود و از «ذره الهی» غبارزدائی لازم به عمل آید.

در مورد این افراد، هیچ کس، مگر مقامات شامخ معنوی، برای مثال یک مظهرالله، نمی تواند کاری انجام دهد تا آن دوران بسر آید. صرفنظر از برخی استثنائات، در چنین اموری، معمولن مقامات معنوی یاد شده، دخالت نمی کنند، چون می دانند که این روند به سود خود آن شخص تحت فشار است.

بنابر آنچه مختصرن توضیح داده شد، برای ما انسانها ضروری می باشد که با در نظر گرفتن الویت ها، آنچه در توان داریم برای دفع ضرر و رفع مشکلات دیگران بکوشیم. این امر همانطور که توضیح داده شد، به نفع خود ما می باشد. درست به همین دلیل است که عرفای درجه اول قدیمی، به پیروانشان خدمت به خلق را تجویز می نمودند.

ن[1] نقل به مضمون

........................................................................

سوال دوم در ارتباط با مقاله حاضر

 12.09.2022 (A)

 سوال

.... با درود و

سوال من این است که چرا در مقاله جهش کوانتمی روح، از کلمه کوانتم استفاده شده است؟ منظور دقیق شما از این کلمه چیست؟ زیرا از این کلمه در مقالات شما به کرات استفاده می شود. با سپاس از وقتی که برای پاسخ به سوالات می گذارید

جواب

با درود

این امر را من در مقالات متفاوت، در بخش علوم تلفیقی توضیح داده ام:س

از دیدگاه ما در دانشگاه سیرکمال استاد الهی،س 

"هر پدیده و سیستمی که از سیالیت زیادی برخودار باشد و ضمنن با معادلات فیزیک کنونی آکادمیک قابل اندازه گیری و آنالیز نباشد، یک پدیده و یا یک سیستم کوانتمی بحساب می آید.ر"

در مورد مقاله مورد بحث، از آنجا که اندازه گیری کیفیت مراحل آن جهش و هرآنچه به آن مربوط می شود با معادلات ریاضی و فیزیکی کنونی غیرممکن است، جهش کوانتمی روحی نام داده شده است. اصولن هرآنچه به روح مربوط می شود، با تعریف ما، در محدوده علوم کوانتمی قرار می گیرد.س

با آرزوی موفقیت

فرامرز تابش

....................................................

سوال سوم  در ارتباط با مقاله حاضرس

 27.09.2022

 سوال

 با درود 

در توضیحی که به سوال یکی از دوستان در مورد کوانتم داده اید، به سیالیت در موقعیت های کوانتمی اشاره نموده اید. یک سوالی که از دهه ها پیش چپ ها برای رد وجود خدا مطرح می کردند این است که، " آیا خدا   می تواند سنگی خلق کند که نتواند آن را بلند کند؟ " همانطور که از طرح این سوال قابل مشاهده است هر جور به این سوال پاسخ داده شود، خدا را از مطلق بودن ساقط می کند. من فکر می کنم، با توجه به تشریح علوم کوانتمی در مقالاتتان، پاسخ به این سوال برعهده شماست. بسیار ممنونم

جواب

با درود

با سپاس از مطرح نمودن چنین سوال هوشمندانه ای. بله فکر می کنم حال زمان آن فرا رسیده است که یک بار برای همیشه، بطور منطقی و علمی به این سوال، پاسخ داده شود. زیرا با ارائه علوم تلفیقی، حداقل برای آنها که مطالب سایت پژوهشکده اندیشه آنلاین آلمان را دنبال می کنند، فهم مطالب کوانتمی ، البته از دیدگاه ما، ساده تر خواهد بود. حال بپردازیم به تحلیل و آنالیز این مطلب.س

ببینید، استاد الهی در آموزش های خود حرکت جوهری را تشریح و تأکید نموده اند که مبدأ خلقت نیز دارای این حرکت می باشد. حرکت جوهری همان سیالیت مورد نظر ما در وضعیتهای کوانتمی، مانند اینراکشن های میدان فکر، تبادل اطلاعات مابین مبدأ خلقت و ترانسپوندر دو سویه (ذره الهی) و موقعیتهای مشابه می باشد. س

مقدمتن باید عرض کنم، برای آنکه این مطلب قابل استفاده همگان باشد، از ارائه معادلات ریاضی و طرح مباحث فیزیکی صرف نظر می شود.س

حال برای حل این پازل در فضای کوانتمی مطلق، یعنی مبدأ اصلی خلقت، دو موقعیت الف و ب را در نظر می گیریم و بسادگی و بدون وارد شدن به مباحث پیچیده کوانتمی به سوال شما پاسخ می دهیم.س

در وضعیت کوانتمی الف، مبدأ خلقت، سنگی را خلق می کند که قرار است نتواند آن را حرکت دهد. بنابراین تا اینجای کار، او توانسته چنین عملی را انجام دهد، اما بر اساس قوانین سیالیت، هیچ پدیده ای درموقعیت نقطه الف ثابت نمی ماند و به سمت نقطه یا موقعیت کوانتمی ب حرکت می کند. در این وضعیت جدید، بر اساس اصل مطلق بودن آن مبدأ، سنگی که در وضعیت قبلی برای آن مبدأ قابل حرکت دادن نبود، در این حالت جابجا شده، به حرکت درمی آید.س

حال برای آنکه این دوستان چپ را به زحمتِ مطرح نمودن یک سوال دیگر نیاندازیم، من خودم آن سوال احتمالی را مطرح می کنم.: س

س         " آیا خدا می تواند سنگی را خلق کند که در همان موقعیت اول، یعنی در نقطه الف نتواند حرکت دهد؟ "س

پاسخ به این سوال این است که: س

س        "در موقعیتهای کوانتمی، بر اثر سیالیت زیاد، پدیده ها قابلیت انطباق زمانی را با یکدیگر دارند. این امر با زبانی ساده بدان مفهوم است که آنچه ما انسانها، زمان می پنداریم، بشدت کوچک می شود تا موقعیت های کوانتمی الف و ب برهم منطبق شوند. درست به همین دلیل می توان گفت، در آن مکان کوانتمی مطلق، فقط یک زمان وجود دارد و همه تغییرات در همان زمان به انجام می رسد. " س

بدیهی است که آنچه فوقن توضیح داده شد، برای ما انسانها به سهولت قابل درک نیست، زیرا فکر ما در ماده تجلی می یابد و تا زمانی که روح از ماده جدا نشود درک پدیده های کوانتمی مشکل است.س

بنابراین، از دید ما انسانها: س

س       " آن مبدأ خلقت، در آن واحد، سنگی را ساخته که نمی تواند حرکت دهد ولی با وجود این، او این سنگ را حرکت می دهد."س

یک مثال کاملن ساده آن، یک کودک دو یا سه ساله است، که قادر به برداشتن یک شی خاص از زمین نیست. همین کودک، دو سال بعد، در سن چهار یا پنج سالگی می تواند آن شی را از زمین بردارد. حال اگر شما موفق شوید زمان مابین این دو وضعیت را بشدت کوچک کنید، هر دو امکان در یک زمان وجود دارد. باید توجه داشت این حالت در وضعیت مادی امکان پذیر نیست، اما در وضعیت کوانتمی امری است عادی.س

شاید در آینده این مطلب را با زبان ریاضی نیز توضیح دهم. اما برای افراد منطقی که تا حدودی با قوانین موقعیتها کوانتمی آشنا باشند، تا همین حد کافی است. به شما توصیه می کنم مقالات بخش علوم تلفیقی سایت پژوهشکده را عمیقن مطالعه کنید.س

با آرزوی موفقیت

فرامرز تابش