نخبه کیست؟ 

خرافه، مفهومی غیرقابل تفسیر

فرق فرقه مذهبی با یک جهانبینی

خواهران ارزشی- برادران کارامازوف

از بخش فرانسوی پژوهشکده

آیا دانشگاه سیرکمال یک طریقت است؟

نمونه ای از طنبورنوازی استاد الهی

جهانبینی سیرکمال، کامل و نهائی

فراماسونری- قسمت اول

آنالیز یک اشتباه علمی

آتئیسم، آنالیز و ریشه یابی

نفوذ تاریخی ایرانیان در شبه قاره هند

تاریخ انتشار این مقاله:   اول جون ۲۰۲۳ میلادی

قسمت اول

مقدمه

در محدوده علوم آکادمیک در رشته بیولوژی عمومی و در مقطع پزشکی در رشته روانشناسی، به عنوان یک پارادایم، تعریفی برای روح ارائه داده نشده است و چنین به نظر می رسد که این فنومن[1] را به رسمیت نمی شناسد ضمن آنکه قادر به رد قطعی این مقوله نیز نمی باشد. از طرف دیگر تعاریفی که برای روان  ارائه می دهد، تنها بر اساس مشاهدات بالینی و متکی بر آزمایشات گاه غیر انسانی بر روی آنچه «سوژه» می نامند می باشد. این مطلب را من در مقالات «بخش روانشناسی از دیدگاه ما» در سایت پژوهشکده اندیشه آنلاین آلمان توضیح داده ام.[سند اول]

در طول تاریخ، عدم وجود تحقیقاتی عمیق به عنوان یک پارادایم غالب که بُعد اصلی و ماندگار یک انسان را بطور منطقی، علمی و قابل قبول بررسی کند، دانشمندان را چنان سردرگم نموده است که مجبور بوده اند در مقابل انبوهی از سوالات اساسی در این رابطه، به تئوری پردازی غیرشفاف و غیرمنطقی که خود ایجاد کننده سوالاتی دیگر بوده است، روی بیاورند. سردرگمی بی پایانی که آتئیست های مشهوری چون دکتر شان کرول استاد فیزیک در دانشگاه فناوری کالیفرنیا را دچار هذیان گوئی می کند. [سند دوم]

یک مثال در مورد آنچه عنوان شد آنکه، چند شب پیش بطور اتفاقی شاهد یک برنامه علمی در یکی از تلویزیون های فارسی زبان خارج کشور بودم که در آن سه روانشناس و روانکاو مطلبی را تحت عنوان «روانشناسی دیکتاتوری» مورد بررسی قرار داده بودند. یکی از این افراد می گفت:

" ... در میان دیکتاتورهایی مانند استالین، نادرشاه، موسیلینی و هیتلر، می توان گفت که فقط نادرشاه دچار پارانویا بوده است!!! و آن افراد دیگر را نمی توان دیوانه دانست!."

از همین اظهارنظر متوجه شدم که یا این شخص محترم نمی داند پارانویا چیست که امریست بعید، یا زندگینامه نادر شاه را مطالعه نکرده است و یا منبع مورد استفاده او یک منبع چپگرا بوده است و یا این فرد، خود یک چپ تندرو می باشد که مقصودش مخدوش کردن تاریخ ملی ایرانیان است. کاری که در طول تاریخ، چپ های تندروی ایرانی و حتی غیر ایرانی همواره بدان آویخته اند. واضح است اگر علم روانشناسی کنونی دچار آفت های یاد شده فوق نمی بود، این فرد محترم می توانست قضیه را از زاویه صحیح آن مورد بررسی قرار دهد. [سند سوم] 

 آنچه فوقن عنوان شد دلیل اصلی این واقعیت است که، سوالات بیشماری در جوامع آکادمیک در رابطه با رفتار انسانها در مراحل مختلف زندگی پس از تولد بی پاسخ مانده اند.

در همین راستا و در سویی دیگر، عده ای سود جو، کتابهایی را با عناوین عوام پسند چون «زندگی ایده آل با شناختن نیروی ذهن»، « با شناخت روان خود، به ثروت و زندگی شاد دست یابید» و مانند آن، از این خلأ اطلاعاتی استفاده نموده برای خود از توده عوام، تولید سودهای کلان مادی می کنند. به این نوع نوشتجات و کتابها، مطبوعات زرد گفته می شود. با این حساب، ما در ارتباط با مقوله روان با دو معضل بزرگ مواجه هستیم.

۱ -اطلاعات نادرست و بسیار ناکافی از مراکز آکادمیک علمی

۲ -مطبوعات، کتابها و نتیجتن اطلاعات گمراه کننده زرد

در ارتباط با معضل یاد شده فوق، در جهان آکادمیک، یک محقق سوئیسی به نام  ژان پیاژه[2] را یکی از پیشگامان «تئوری رشد روانی بر اساس تفکر، مشاهده و شناخت»[3]   به مفهوم  "بررسی اثرات درونی و محیطی در پروسه یادگیری در کودکان" می دانند. این رشته  در واقع زیرمجموعه ای از روانشناسی می باشد. در مراکز آکادمیک به کارهای تحقیقاتی او ریفرنس می دهند. من بسیار متأسف هستم که ایشان در قید حیات نیستند. در غیر اینصورت در مقابل همه سعی و کوششی که وی در زمینه شناخت ریشه اصلی پروسه درک و جذب مفهوم رخدادها، مبذول داشته است، نقطه نظرات پژوهشکده اندیشه آنلاین آلمان را با ایشان در میان می گذاشتم و به یقین می دانم که وی از این امر راهگشا متأثر    می شد، زیرا یک محقق واقعی همیشه در صدد است تا با عقاید، نقطه نظرات و تئوریهای دیگر آشنا شود.

در هر حال تمرکز ما در این مقاله، بر تنها یکی از مهم ترین مراحل زندگی یک انسان، یعنی دوران پس از تولد می باشد و البته کامل کردن آن بخش اصلی پازل در ارتباط با شناخت ریشه و دلیل واقعی رفتار و پروسه پیشرفت روانی یک کودک را نیز در دستور کار قرار خواهیم داد. این همان چیزی است که پیاژه و محققان دیگر، به علت فقدان پارادایم های انقلابی لازم، تنها به بخشی از آن دست یافتند.

در این مقاله البته اشاراتی نیز به این امر مهم خواهیم داشت که اصولن «بلوغ چیست» و در واقعیت چگونه به انجام می رسد. برای آنکه این مقاله برای متخصصین نیز مورد استفاده باشد لازم است مطالب کمی عمیق تر و اساسی تر مورد بررسی قرار گرفته، آنالیز شوند. از این رو مطلب را از ایجاد اولین لایه از کورتکس مغز آغاز می کنیم و بعد از آن لازم است کمی به جهان متافیزیک ورود نموده مطالبی را روشن سازیم که در حل معماهای پزشکی چون " ترنس لوکیشن کروموزومی" و یا مقوله «متفاوت بودن شخصیت افراد» مفید واقع خواهد شد.

اولین لایه ای از کورتکس مغز که بعد از لقاح تشکیل می شود

مقدمتن باید در نظر داشت که مغز بطور کلی عضوی از بدن است که بسیار ناشناخته است و تحقیقات پیرامون آن همواره ادامه دارد. برای مثال تا قبل از این، در مراکز تحقیقات علمی جهان چنین تصور می شد که نویرون ها ( یا نیرون به تلفظ انگلیسی آمریکائی) فقط تا قبل از تولد، رشد می کنند. مطلبی که امروزه مردود دانسته می شود و تحقیقات جدید نشان می دهد که حداقل در هیپوکامپوس [4] تا آخر عمر یک انسان، نویرونها تولید می شوند. [سند چهارم]

واقعیت یاد شده و اساسن خود سامانه هیپوکامپوس در بیولوژی ارائه شده توسط ما که آن را «زیست شناسی بعد دوم » نام نهاده ایم بسیار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا بررسی صحیح این مقوله، پاسخ به بسیاری از معضلات علوم آکادمیک را در خود دارد. [سند پنجم] 

در اینجا نظر شما را به یک گفتار استاد الهی جلب می کنم:

" مرکز ثبت خاطرات، روح است نه جسم. مرکز هوش معنوی در روح است و مرکز هوش حیوانی در مغز است. مغز وسیله و اسبابی است که خاطرات روحی را بروز دهد. خاطرات همین زندگی، ابتدا به مغز و بعد به روح منتقل می شود، ولی خاطرات زندگی های گذشته در روح ضبط است." [5] (استاد الهی)

پروفسور دکتر هوبرت پرایسل [6] ، مدیر علمی مرکز سفالوگرافی مغناطیسی جنین[7] در دانشگاه توبینگن[8] و مرکز پژوهشی هلمهولتز[9] در مونیخ می گوید:

" رشد مغز در هفته سوم بارداری آغاز می شود. اولین رفلکس های فیزیکی از هفته ششم بارداری تشکیل می شوند ، اما اینها به ویژه در ساقه مغز کنترل می شوند، یعنی در مقطع مابین بقیه مغز و نخاع. به عنوان مثال، ساقه مغز مسئول کنترل ضربان قلب، فشار خون و تنفس و همچنین رفلکس هایی مانند بلع یا سرفه است.

به منظور اندازه گیری این فعالیتهای اولیه مغز، تا آنجا که من می دانم ، تا کنون هیچ روشی در محدوده انسان شناسی وجود ندارد." [سند ششم]

در واقع این بدان معناست که هنوز علوم آکادمیک دقیقن نمی دانند در آنجا چه می گذرد.

در تحقیقات دامنه داری که هنگام تالیف کتاب «زیست شناسی بعد دوم» در مورد همین قسمت از کتاب، یعنی در پاسخ به این سوال که کدام بخش از کورتکس مغز به عنوان اولین لایه تشکیل می شود به انجام رساندم، به توضیحاتی از دانشگاه دوسلدورف در همین رابطه برخوردم که در واقع همان مطلبی بود که بدنبالش می گشتم. در اینجا البته قصد ندارم آن مطالب را در اختیار عموم قرار دهم ولی به اندازه ای که در این مقاله مورد لزوم است بدان می پردازیم.

گرافیک اول

در گرافیک فوق که مراحل رشد مغز را نشان می دهد در اولین مستطیل (مستطیل بزرگتر) پروسه رشد مغز در زمانهای مختلف از هنگام بسته شدن نطفه تا زمان تولد را نمایش  می دهد.

همانطور که در این گرافیک که مورد استفاده مراکز آکادمیک پزشکی در سوئیس و در ژورنال علمی زوریخ می باشد، قابل مشاهده است، در مرحله نویرولاتسیون[10] که تقریبن تا قبل از چهار ماهگی بطول می انجامد مقدار کمی نویرون تولید می شود. [سند هفتم]

توجه شود به گرافیک دوم از صفر تا سه.

                                                                                                                         گرافیک دوم

در گرافیک زیر که از دانشگاه دوسلدورف آلمان می باشد نیز می توانید در لامیناد I  مقداری نویرون مشاهده کنید. این لامیناد اولین لایه از کورتکس مغز است که ایجاد می شود. دلیل این مطلب در مراکز علمی و آکادمیک مورد بررسی قرار نگرفته است و یا من بدان دست نیافتم، اما در هر حال دلیل آن را ما از دیدگاه خودمان آنالیز خواهیم نمود.

                       گرافیک سوم

همانطور که همه پزشکان و حتی دانشجویان پزشکی بخوبی می دانند، شش بخش بر روی جمجمه نوزاد وجود دارد که کاملن نرم است. از این بخشها با نام فانتِنِل[11] یاد می شود. بعد از تولد نوزاد، از پایان هفته ششم، پنج فانتنل کوچکتر به تدریج بسته و در سن یک سالگی کاملن ناپدید می شوند. این درحالی است که فانتنل بزرگ بین هجده و سی و دو ماهگی به تدریج بسته می شود. گذشته از آنکه این امر کمک می کند تا با جمع شدن سطح جمجمه، سر جنین قادر به عبور از مجرای رحم مادر بشود، دانشمندان معتقدند که این امر به رشد کمی مغز کمک می کند. این در حالی است که این امر علاوه بر آنچه گفته شد، مربوط به فعالیت روح بشری در مورد ایجاد نویرون های جدید نیز می شود. زیرا وجود جمجمه می تواند در امر دریافت دستورات صادره از میدان مغناطیسی بشری بوسیله سطح کورتکس مغز، برای ایجاد نویرون ها، تأثیرات نامطلوبی را برجای بگذارد. همانطور که در گرافیک دوم می بینید، حداقل تا بیست و چهار ماهگی هنوز مرحله ایجاد نویرون ها ادامه دارد، بنابراین لازم است تا به ویژه فانتنل بزرگ تا این زمان نرم بماند و در تناسب با ایجاد هرچه بیشتر نویرونها در لامیناد های کورتکس، رفته رفته بسته و سفت شود.

همه دستورات در مورد ایجاد نویرون ها و رشد مغز و همینطور بسته شدن جمجمه و ناپدید شدن فانتنل ها و همه آنچه در امر رشد فیزیولوژیک به وقوع می پیوندد در درون روح بشری در منطقه ای مانند هارد دیسک[12] کامپیوتر ذخیره شده است.

پایان قسمت اول

مطالعه قسمت دوم